เชื่อว่าในอดีตกาลนั้นพวกเรามนุษย์โลกอยู่กันอย่างสงบสุข
เพราะว่าทุกคนเป็นหนึ่งเดียวกัน พูดภาษาเดียวกัน ช่วยเหลือกันมาโดยตลอด
นี่เองทำให้มนุษยชาติเจริญก้าวหน้าไปด้วยความรวดเร็วแต่ด้วยความเป็นมนุษย์
ความทะเยอทะยานที่มีอยู่ในสัญชาตญาณก็เริ่มที่จะคิดทำการใหญ่ใหญ่จนคิดจะต่อกรต่อเทพเจ้าบนสรวงสวรรค์ด้วยความเป็นน้ำหนึงใจเดียวกัน
ทำให้มนุษย์คิดสร้างหอคอย ที่จะพาตนเองไปยังสรวงสวรรค์อันเป็นที่อยู่ของพระเจ้า
และหอคอยที่ชื่อว่า Babel พระเจ้าเห็นมนุษย์คิดทำการใหญ่เช่นนั้น ก็ไม่พอใจพระองค์ทรงปัดถล่มหอคอย Babel ทำให้มนุษย์ทั้งหมดที่มาช่วยร่วมมือกันสร้างหอคอยนี้กระจัดกระจายไปในที่ต่างๆ นอกจากนี้พระองค์ ก็ทรงสาปให้ มนุษย์เหล่านี้ พูดกันคนละภาษา และอย่าได้ให้พวกมนุษย์ได้เข้าใจกันอีกนับจากวันนั้นคนเราก็มีหลายหลายเชื้อชาติ หลากหลายภาษา และเราก็ไม่สามารถที่จะเข้าใจกันได้...อีกเลย
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
2 ความคิดเห็น:
จิงๆแล้ว ผมก้อเคยได้อ่านพระคัมภีร์ไบเบิ้ล ตอนที่กล่าวถึง หอบาเบล นะครับ
เรื่องที่เคยได้อ่านสรุปว่า มนุยษ์มีความตั้งใจมารวมกันและ สร้างหอให้สูงที่สุดเพื่อจะได้สื้อสารกับพระเจ้าได้ และเสมือนเป็นสัญลักษณ์ให้มนุษย์มาอยู่รวมกัน
แต่พระเจ้า ได้ทรงทำลายหอนั้น และทำให้พวกเขาพูดกันคนละภาษา
เทียบหนังสือ ปฐก.๑๑.๑-๙
หนังต้องการสื่อออกมาว่า แม้จะไม่เกี่ยวข้องอะไรกัน
พูดคนละภาษากัน ก้อยังมีความสัมพันธ์กัน ผ่านสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
อืม..ขอบคุณครับ..
แต่การเกี่ยวข้องกัน สัมพันธ์กันที่ว่า ไม่ได้เกี่ยวข้องสัมพันธ์กันเฉย ๆ นะครับ
ที่บอกว่าไม่เฉย ๆ เพราะการกระทำใด ๆ ของเรา อย่างใดอย่างหนึ่ง ย่อมกระทบต่อคนอื่น ๆ เสมอ มองในมุมนี้ผมว่าคล้าย ๆ แนวคิดที่ว่าเด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว ซึ่งมักจะถูกใช้ในการรณรงค์เรื่องสิ่งแวดล้อมมากกว่า
ในขณะที่หนังเรื่องนี้พูดถึงมนุษย์ด้วยกันเองนี่แหละไม่ใช่ต้นไม้ใบหญ้าที่ไหน...อืม...
ขอบคุณครับที่แสดงความเห็น เสียดายที่คงไม่ได้สอนวิชาอะไรแบบนี้ออีก..มีไรก็มาคุย ๆ กันได้เสมอครับ
แสดงความคิดเห็น